Diagnoza integracji sensorycznej

Diagnoza integracji sensorycznej przeprowadzana jest u osób, u których zaobserwowano trudności w uczeniu się i koncentracji, a także u dzieci i młodzieży w spektrum autyzmu. Pod kątem zaburzeń SI diagnozowani są również Pacjenci, którzy przejawiają:

  • trudności w zakresie koordynacji,
  • zaburzenia zachowania,
  • problemy emocjonalne,
  • trudności związane z nabywaniem umiejętności wykonywania czynności samoobsługowych i ich realizacją,
  • nadpobudliwość ruchową.

Profesjonalna diagnoza SI Szczecin

KROPKA to miejsce stworzone z myślą o najmłodszych Pacjentach. Nasi specjaliści posiadają fachową wiedzę w zakresie pracy z dziećmi oraz postępowania terapeutycznego. Oferujemy profesjonalną diagnozę SI w Szczecinie, przeprowadzoną w przyjaznej atmosferze. Nie działamy schematycznie. Z każdym Pacjentem pracujemy w sposób indywidualny. Nie wyznaczamy sztywnych ram czasowych. Na przeprowadzenie diagnozy przeznaczamy tyle czasu, ile wymaga tego sytuacja. W przypadku potwierdzenia diagnozy proponujemy terapię SI w Szczecinie – również w KROPCE. Każdego Pacjenta obejmujemy kompleksową opieką i zapewniamy indywidualny plan zajęć dostosowany do wyników diagnozy SI.

Jak przebiega diagnoza procesów integracji sensorycznej?

Diagnoza procesów integracji sensorycznej obejmuje:

  1. Wywiad z rodzicami: terapeuta SI zadaje pytania dotyczące przebiegu ciąży, porodu, rozwoju dziecka, przebytych chorób i innych problemów zdrowotnych. Wskazane jest, aby rodzice przynieśli ze sobą informacje od innych specjalistów zajmujących się dzieckiem np. neurologa, logopedy, psychologa.
  2. Kwestionariusze: rodzice zostają poproszeni o wypełnienie szczegółowych kwestionariuszy, które stanowią dopełnienie procesu diagnostycznego.
  3. Próby kliniczne: na prośbę terapeuty dziecko wykonuje kilka zadań, które mają na celu wykluczenie lub potwierdzenie występowania u dziecka przetrwałych odruchów, a także ocenę napięcia mięśniowego, równowagi, koordynacji i pracy oczu.
  4. Testy: wykonuje się je u dzieci od 4 roku życia. Badają one koordynację i płynność ruchową ciała, planowanie motoryczne, czucie ciała (umiejętność zlokalizowania bodźca dotykowego), równowagę oraz pracę rąk. Natomiast w przypadku Pacjentów poniżej 4 roku życia i tych, wobec których nie można zastosować testów, np. u osób z autyzmem, niepełnosprawnością intelektualną lub dzieci, które nie współpracują z innych powodów, przeprowadza się badanie przy pomocy prób z obserwacji klinicznej i obserwacji spontanicznej aktywności dziecka na sali terapeutycznej.
  5. Podsumowanie diagnozy: rozmowa z rodzicami na temat uzyskanych wyników i wniosków z nich płynących. Poszczególne wyniki są objaśniane i omawiane. Rodzice otrzymują pisemną diagnozę, która zawiera dane z wywiadu i kwestionariuszy, wyniki prób klinicznych i testów oraz wnioski i zalecenia.

Kiedy warto wykonać u dziecka diagnozę zaburzeń SI?

Wielu rodziców z pewnością zastanawia się, w jaki sposób rozpoznać u dziecka możliwość występowania zaburzeń integracji sensorycznej. Nie ma jednoznacznej odpowiedzi na to pytanie. Diagnoza zaburzeń SI powinna być wykonana u dziecka w przypadku długo utrzymujących się, niewłaściwych zachowań. Zaburzenia SI objawiają się obniżoną lub wzmożoną wrażliwością zmysłów. Zatem objawami zaburzeń integracji sensorycznej mogą być zarówno niechęć do przytulania się, jak i potrzeba mocnych uścisków. Im wcześniej zostanie przeprowadzona diagnoza, tym większa skuteczność terapii. Zwlekanie z przeprowadzeniem diagnozy powoduje utrwalanie się zaburzeń integracji sensorycznej, co w konsekwencji prowadzi do coraz większych trudności związanych z prawidłowym funkcjonowaniem.