Na czym polega terapia ręki?

Dzieci, które mają problemy z precyzyjnymi ruchami rąk, dłoni i palców, mogą skorzystać z terapii ręki. W Szczecinie takie zajęcia oferuje KROPKA – miejsce, gdzie diagnoza i ćwiczenia dostosowywane są do potrzeb każdego malucha. Terapia ręki może być prowadzona indywidualnie lub połączona z terapią integracji sensorycznej.

Diagnoza i pierwsze etapy terapii

Przed rozpoczęciem terapii ręki konieczne jest przeprowadzenie diagnozy, która pozwoli ocenić stopień trudności u dziecka. Na początku ćwiczenia skupiają się na obręczy barkowej i kończynach górnych. Celem późniejszej terapii jest rozwijanie motoryki małej, czyli zdolności manualnych dziecka oraz poprawa ruchów precyzyjnych. Terapia w podejściu całościowym obejmuje ruchomość łopatek i stawów kończyn górnych oraz normalizację napięcia mięśniowego.

W zależności od występujących zaburzeń praca opiera się na wzmacnianiu siły mięśniowej kończyn górnych, stymulacji czucia powierzchniowego lub głębokiego, doskonaleniu zdolności chwytu, doskonaleniu kontroli wzrokowo-ruchowej oraz skoordynowaniu pracy oburącz. Skuteczna terapia ręki pozwala osiągnąć najwyższy stopień umiejętności motorycznych, jakim jest grafomotoryka – sprawność manualna ręki podczas czynności związanych z pisaniem i rysowaniem.

Terapia ręki dla dzieci w różnym wieku

Na terapię ręki w Szczecinie zapraszamy przede wszystkim dzieci w wieku przedszkolnym oraz wczesnoszkolnym. Im wcześniej dziecko podejmie terapię, tym większa będzie jej skuteczność. Warto zwrócić uwagę na sygnały, które mogą świadczyć o potrzebie usprawnienia motoryki małej, takie jak niechęć do ćwiczeń związanych z rysowaniem szlaczków po śladzie, wycinaniem wzdłuż linii czy malowaniem. Ponadto, niechęć do zapinania guzików, zawiązywania butów czy dotykania niektórych rodzajów faktur również może być powodem do rozpoczęcia terapii.

Terapia ręki dla dzieci to nie tylko ćwiczenia dłoni i palców, ale przede wszystkim ćwiczenia całego ciała. Ważne jest, aby podczas terapii nie usprawniać poszczególnych części składowych ręki, ale postrzegać ją całościowo i rozwijać świadomość ciała. Terapia ręki musi być przemyślana i kompleksowa, a nie opierać się wyłącznie na zabawie masami plastycznymi czy uzupełnianiu szlaczków w liniaturze zeszytu.